Terwijl ik wandel denk ik na over wat de natuur mij leert over het leven. Mijn eigen leven en in het leven van de mensen die ik begeleid. Ik herken in onze levens ook de herfst.
Ik hou van de seizoenen. Van de lente het allermeest. Na koude en donkere dagen zie ik door de sneeuw de eerste tekenen van de lente. Het staat voor mij voor hoop, een nieuw begin, leven. Dat de zon weer gaat schijnen, ook al doe je er niks voor.
Herfst
Nu is het herfst en nog niet eerder heb ik zo bewust de verandering van de seizoenen meegemaakt. Dat is het voordeel van thuis werken. Ik ben veel vaker in het bos te vinden.
Ik zag de blaadjes ontstaan. Ik zag de eieren uitkomen. De bloemen bloeien. De vogels uitvliegen. De paddenstoelen groeien. De blaadjes verkleuren. En nu loop ik over een deken van bladeren onder de kaal geworden bomen.
Terwijl ik wandel denk ik na over wat de natuur mij leert over het leven. Mijn eigen leven en in het leven van de mensen die ik begeleid. Ik herken in onze levens ook de herfst.
Het lijkt eindig, klaar. Er is donker, regen, grijze dagen. De bladeren verliezen hun kleur en vallen naar beneden. Emoties als verdriet, eenzaamheid en onmacht zijn er.
Omgaan met de herfst
Als het buiten herfst wordt vechten we er niet tegen. Dat heeft toch geen zin. We accepteren dat het herfst is en nemen maatregelen.
We zorgen voor onszelf. We trekken dikkere kleren aan, pakken laarzen en een regenjas. We stoken het huis op en slaan wat kaarsjes in. We trekken naar binnen. Zoeken elkaars gezelschap. Maken ons klaar voor de winter.
En zo kun je ook reageren op de herfst van je leven.
De herfst- en winterfase zijn er in je leven. Dat is, net als de seizoenen, onvermijdelijk.
Dan is het soms niet anders dan het te ondergaan.
Aanvaarden.
Accepteren.
De pijn en het verdriet voelen.
Het is zoals het is.
Het donker is een deel van het bestaan.
Alleen al door dat te accepteren ontstaat heling.
Als de pijn en het verdriet er mogen zijn als de blaadjes zijn gevallen, ontstaat er uiteindelijk vruchtbare grond waar nieuw leven op kan groeien. Zoals de bladeren die vallen voedzame grond zijn voor de bloemen en planten die er in de lente weer opkomen. Zo kan de herfst ook in ons leven uiteindelijk zorgen voor groei.
Dus wat te doen in de herfst?
Zorg voor jezelf. Zorg voor warmte: een warm bad, een dekentje, een fijn boek.
Het is oké als je wat naar binnen trekt. Ontdek nieuwe kanten van jezelf, leer jezelf beter kennen.
Maar zonder jezelf niet helemaal af; zoek ook gezelschap om tegenaan te praten, om samen te huilen om wat er niet meer is of om even je zinnen te verzetten.
En weet dat ook dit seizoen voorbij gaat.
Het is een fase.
Een fase die nodig is om nieuw leven te laten ontstaan.
