Afgelopen week wandelde ik met een natuurliefhebber door het bos.
We maken een ronde door het bos waar ik ontzettend veel kilometers heb gelopen. Wandelend, bellend, hardlopend. Sommige weken kwam ik er dagelijks.
Maar nu word ik door hem stilgezet bij al die dingen die ik normaal niet zie.
Ik leer van hem dat ik – wanneer ik stil ga zitten of staan – pas echt zie wat er om mij heen gebeurt. Niet alleen lijfelijk stil zijn, maar ook mijn zintuigen en geest openstellen voor wat er om mij heen gebeurd. Dan pas vallen geluiden of bewegingen op of zie ik dat hert verstopt tussen de bomen en ontdekken we 3 vossen in het gras.
Terwijl ik dit schrijf zit ik stil aan de bosrand. Ik heb een rondje hardgelopen, maar neem nu een moment van rust.
Ik zie een stel roofvogels uit de boomtoppen komen en volg ze terwijl ze zweven op en wind. Ik stel mij voor hoe dat zou zijn, zweven op de wind, en een gevoel van vrijheid komt over mij heen. Dan valt mijn oog op een beweging in het gras en wanneer ik goed kijk zie daar vogels hun nestje bouwen. Ik hoor het geklop van de specht en geritsel tussen de bladeren. Een muisje piept er tussenuit. Even doe ik mijn ogen dicht en voel ik zonnestralen op mijn huid en ruik de heerlijk geur van het bos. Het vervult mij met dankbaarheid.
Ik ervaar deze schoonheid alleen omdat ik stil sta en mij focus op wat er gebeurt. Omdat ik aanschouw met al mijn zintuigen.
Was ik niet stil geweest, had ik het niet gezien.
Het raakt mij, want ik zie dezelfde beweging in mijn leven. Zo vaak ben ik geneigd om door te gaan en zie ik niet al het moois wat voor mijn voeten ligt. Ik zie wat er niet is, maar neem niet de tijd om stil te staan bij wat er wel is.
Ik denk terug aan de momenten waarop ik wel stil stond en mijn eigen leven aanschouwde. Dat waren momenten waarin ik inzichten kreeg, waarin ik mij dankbaar wist voor alles wat er is. Het stilstaan zijn belangrijke momenten geweest om richting te krijgen en de schoonheid te zien van wat voor mijn voeten ligt. En soms heb ik iemand anders nodig die mij stilzet, net zoals nu.
Dit letterlijke stilzitten aan de rand van het bos, laat mij weer zien hoe belangrijk het is om de tijd te nemen om stil te zijn in ons jachtige leven.
Ook nu krijg ik inzichten, worden dingen helder en geniet ik van de schoonheid van de natuur. Dankbaar vervolg ik mijn weg met de intentie om vandaag kleine momenten te nemen om stil te staan en te genieten van de kleine dingen.
Ik wens je ook deze momenten van stilte,
van inzicht en reflectie &
van het zien van de schoonheid die vlak bij je is.
Fijne dag!
